Η ιστορία της καταγωγής τους είναι γεμάτη συναρπαστικές ανατροπές και χρειάστηκε πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα για να φτάσουμε στο απλό σύστημα που χρησιμοποιούμε σήμερα.
Σήμερα οι αριθμοί είναι παντού και τους χρειαζόμαστε για τα πάντα. Απλά φανταστείτε πώς θα ήταν ο κόσμος αν δεν υπήρχαν οι αριθμοί.

Όταν οι άνθρωποι άρχισαν να μετρούν, σχεδόν σίγουρα χρησιμοποίησαν τα χέρια τους. Δεδομένου ότι οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν δέκα δάχτυλα για να μετρήσουν, δημιουργήθηκε η ιδέα της μέτρησης σε δεκάδες, και έτσι δημιουργήθηκε το δεκαδικό σύστημα.

Όταν οι άνθρωποι άρχισαν να μετρούν, σχεδόν σίγουρα χρησιμοποίησαν τα χέρια τους. Δεδομένου ότι οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν δέκα δάχτυλα για να μετρήσουν, δημιουργήθηκε η ιδέα της μέτρησης σε δεκάδες, και έτσι δημιουργήθηκε το δεκαδικό σύστημα.

Τα δάχτυλα έδωσαν στους ανθρώπους έναν βολικό τρόπο μέτρησης πριν ακόμα να αποκτήσουν οι αριθμοί ονομασίες. Όταν αγγίζουμε τα δάχτυλα ενώ μετράμε, βλέπουμε ποιον άριθμό μετρήσαμε, πόσα δάχτυλα χρησιμοποιήσαμε και πόσα δάχτυλα μας μένουν ακόμα για μέτρημα. Επίσης με το μέτρημα των δαχτύλων επιτυγχάνουμε την οπτικοποίηση της μέτρησης των αντικειμένων χωρίς να είναι απαραίτητη η ονομασία τους και χωρίς να χρησιμοποιούμε λόγια για να εκφράσουμε την ποσότητα που χρησιμοποιούμε.

Οι μαθηματικοί λένε ότι υπολογίζουμε με βάση το δέκα, που σημαίνει ότι υπολογίζουμε χρησιμοποιώντας
ομάδες δέκα αντικειμένων και τα πολλαπλάσιά τους. Δεν υπάρχει κάποιος λόγος για τον οποίο πρέπει να μετράμε σε δεκάδες. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι ένα ατύχημα της βιολογίας. Εάν κάπου στο σύμπαν υπάρχουν λογικά όντα με μόνο έξι δάχτυλα τότε είναι πολύ πιθανό αυτά τα όντα να μετράνε σε εξάδες.

Είναι γεγονός ότι για το μεγαλύτερο μέρος της ανθρώπινης ιστορίας, δεν ήταν απαραίτητη η χρήση των αριθμών. Πριν ακόμα να ασχοληθούν οι άνθρωποι με την καλλιέργεια της γης οι άνθρωποι ζούσαν ως «κυνηγοί-συλλέκτες», μαζεύοντας τρόφιμα από την άγρια ​​φύση. Συγκέντρωναν μόνο ό,τι χρειάζονταν και μόνο ότι τους περίσευε το εμπορεύονταν οπότε δεν ήταν αναγκαία η μέτρηση των αντικειμένων. Αυτό δε σήμαινε ότι δεν είχαν μια απλή αίσθηση του χρόνου παρατηρώντας τη διαδοχή ημέρας και νύχτας ή τον ήλιο, το φεγγάρι και τα αστέρια.